Eens was er een klein meisje genaamd Holley. Ten eerste was Holley een bijzonder meisje, altijd vrolijk en vol energie. Ze had een sprankelende glimlach die iedereen om haar heen blij maakte. Ze hield van zingen, haar stem was als een vrolijk vogeltje dat de ochtendzon begroet. Maar boven alles, hield Holley van avonturen. Ze droomde ervan om nieuwe plekken te ontdekken, plekken waar ze nog nooit eerder was geweest.

Op een dag, terwijl ze in haar achtertuin speelde, vond ze een glinsterende steen. Deze steen was geen gewone steen, het was een drakenei! Holley was verrast en nieuwsgierig. Ze zorgde voor het ei alsof het haar eigen kleine broertje of zusje was.

Na een paar dagen gebeurde er iets wonderbaarlijks. Het ei begon te schudden en te kraken, en er kwam een kleine draak uit! Het baby draakje was prachtig, met schubben die glinsterden als sterren en vleugels zo breed als een regenboog. Holley noemde de draak Sparkle.

Holley en Sparkle werden de beste vrienden. Ze speelden samen, zongen samen, en Holley vertelde Sparkle over haar dromen om te vliegen en de wereld te zien. Op een dag was Sparkle al veel gegroeid en hij nodigde Holley uit om te vliegen naar Drakenland, een magisch land boven de wolken.

In Drakenland was alles nog mooier dan Holley zich had voorgesteld. Er waren draken van alle kleuren en maten, en ze vlogen vrij rond tussen de wolken. Holley voelde zich als een vogel, vrij en blij. Ze zong liedjes terwijl ze door de lucht zweefde, en de draken zongen met haar mee.

Maar toen gebeurde er iets onverwachts. Een grote, donkere draak verscheen en eiste dat alle draken hem volgden. Hij wilde de koning van Drakenland worden. Maar de draken wilden niet dat hij hun koning werd, ze hielden van hun vrijheid.

Holley, hoewel ze bang was, wist dat ze iets moest doen. Ze herinnerde zich een lied dat haar moeder haar had geleerd, een lied over liefde en vriendschap. Ze begon te zingen, haar stem helder en sterk. De draken stopten met vechten en luisterden naar haar lied. Zelfs de grote, donkere draak luisterde. Hij begon te huilen, zijn kleurrijke draken tranen vielen als regen uit de lucht.

Toen Holley klaar was met zingen, was er stilte. De grote, donkere draak keek naar haar en zei: “Ik was vergeten wat het betekent om vrij te zijn, om te vliegen zonder angst. Jouw lied heeft me eraan herinnerd. Dank je, Holley.”

Vanaf die dag was er vrede in Drakenland. Holley en Sparkle vlogen samen door de wolken, zongen liedjes en droomden over alles wat mooi was. En de grote, donkere draak? Hij werd een vriend, een deel van hun avonturen.

Het verhaal van Holley leert ons dat moed niet gaat over hoe groot of sterk je bent, maar over het staan voor wat je gelooft. En dat zelfs in de donkerste tijden, een lied van liefde en vriendschap licht kan brengen.

En zo eindigt ons verhaal van Holley en het Magische Drakenland, een verhaal van avontuur, vriendschap, en de kracht van een lied.

Sprookjes Nala

Wat mag het worden?

Meer verhalen lezen?

Klik hier om meer sprookjesverhalen te lezen in de verhalenmarkt.